هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و مستی و حیرانی سخن می‌گوید. او از تأثیر عشق و شراب بر روح و جان خود می‌نالد و به ذکر حالات عارفانه و روحانی می‌پردازد. همچنین، به موضوعاتی مانند ادب، مناجات و فتنه‌های الهی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌هایی به مستی و حالات روحانی دارد که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۴

دلم رابرد عشقت، «فات مافات »
کجا یابم دگر؟ هیهات، هیهات

چنان گشتم ز حیرانی و مستی
که نشناسم دو بیتی از تحیات

چه گویم شکر ساقی را؟ که جامی
بجان بخشید و وارستم ز شهمات

ز مستی راز می گوییم و گویند:
چه افتادش که می گوید خرافات؟

ادبها رانگه دارید، زنهار
که موسی مست شد اندر مناجات

خدا را گفت: یا رب، فتنه از تست
چو شد شوریده موسی وقت میقات

نه تنها قاسمی مست از می اوست
که از جامات او مستند ذرات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.