هوش مصنوعی: این شعر به جستجوی عاشقانه برای یار حقیقی و هشیاری دل در جهانی پر از غفلت می‌پردازد. شاعر از حیرانی و بی‌قراری عاشقان سخن می‌گوید و به دنبال نشانه‌هایی از یار و معشوق حقیقی است. در نهایت، اشاره‌ای به عرفان و کشف حقیقت از طریق بینش الهی دارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عرفانی و فلسفی است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جستجوی حقیقت و عشق الهی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۷۷

در همه روی زمین یک دل هشیار کجاست؟
تا بگویم بیقین منزل آن یار کجاست

همه مستند و خرابند ز غفلت، هیهات!
دل و جانی که بود حاضر و هشیار کجاست؟

دل عشاق سراسیمه و فریاد کنان
یار کو خرمن ما سوخت بیک بار کجاست؟

چند گویی خبر از دار جنان، ای واعظ؟
دل ما را خبری گوی که: دلدار کجاست؟

همه جانها متحیر که کجا رفت آن یار؟
گنج بی مار کجا شد؟ گل بی خار کجاست؟

یار را بر سر بازار جهان یافته ام
باز می جویمش اندر بن بازار، کجاست؟

عارفی را که بتوفیق خدا بینا شد
همه اقرار شود، معنی انکار کجاست؟

قصه سربسته بگفتیم و ازین روشن تر
گر تو خواهی بطلب، کلبه عطار کجاست؟

در جمال تو عجب واله و حیران گشتم
قاسمی عقل کجا؟ دانش بسیار کجاست؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.