هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با تکرار پرسش «راه بوصل از چه روست؟»، به جستجوی معنای وصل و عشق می‌پردازد. شاعر با خطاب قرار دادن معشوق با عناوینی مانند «دلدار»، «بت»، «صنم»، و «یار»، از عشق، اشتیاق، و رازهای روحانی سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۱۴۹

ای دل و دلدار من، راه بوصل از چه روست؟
ای بت عیار من، راه بوصل از چه روست؟

هر دو جهان نام تو، قصه و پیغام تو
جرعه خور جام تو، راه بوصل از چه روست؟

ای بت دلدار من، کعبه و زنار من
واقف اسرار من، راه بوصل از چه روست؟

ای صنم چاره ساز، چاره بر دل نواز
راست بگو، کژ مباز، راه بوصل از چه روست؟

مرشد من، یار من، بحر من، انهار من
نور من و نار من، راه بوصل از چه روست؟

ای گل و گلزار من، مونس و غم خوار من
صاحب اسرار من،راه بوصل از چه روست؟

ای دل دارالعیار، مقصد این کار و بار
گنج ترا نیست مار، راه بوصل از چه روست؟

ای مه سیار من، وی شه ابرار من
ای سر و سردار من، راه بوصل از چه روست؟

مایه اقرار من، گلبن ازهار من
قلزم ز خار من، راه بوصل از چه روست؟

ای بت خون خوار من، ای گل و گلنار من
گرمی بازار من، راه بوصل از چه روست؟

ای صنم گل عذار، قاسم زار و نزار
گوید در انتظار: راه بوصل از چه روست؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.