هوش مصنوعی: این متن به موضوع عشق و رندی می‌پردازد و از طریق اشعار عرفانی، مفاهیمی مانند بی‌طلبی، مستی عشق، و رهایی از قید و بندهای ظاهری را بیان می‌کند. شاعر از عشق به عنوان یک تجربه‌ی فراتر از شرع و عرف سخن می‌گوید و بر اهمیت حالات معنوی و روحانی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به مستی و رندی نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۱۶۴

طریق عشق سپردن طریق بوالعجبیست
نشان عشق نجستن نشان بی طلبیست

مگو که: عشق حرامست در طریقت شرع
که مست باده عشق اند اگر ولی و نبیست

شراب ما همه از خم لامکان آمد
چه جای کاسه چینی و شیشه حلبیست؟

ز موج عشق برقصیم و فاش می گوییم :
خوشست شورش مستان، اگرچه بی ادبیست

بیا بمجلس رندان و حال ما بنگر
که جام ما ز می کوثر است، نه عنبیست

مگو که: معنی قرآن حبیب از که گرفت؟
زبان او عجم آمد، روان او عربیست

طراوت دل و جان جلوهای مجنونست
نشان بی طلبی ها نشان بی طربیست

تو طالب چلبی شو، که مقصد اقصیست
که فیض روح مقدس ز حضرت چلبیست

ببین که: قاسم بیدل ز دست رفت تمام
بدان که ساقی جانها نبی مطلبیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.