هوش مصنوعی: این متن عرفانی بر اهمیت عشق به معشوق (خداوند) تأکید دارد و بیان می‌کند که بدون یاد او، هیچ شادی و نوری وجود ندارد. همچنین، اشاره می‌کند که حقیقت در همه چیز حاضر است و عشق الهی توانایی نجات بخشیدن را دارد. در مقابل، زهد و توبه بدون فروتنی بی‌فایده است و تنها کسانی که چشم دل باز دارند، می‌توانند جلوه‌های حق را ببینند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی نیاز به دانش پیش‌زمینه دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۱۸۳

بی یاد دوست در دل مستان سرور نیست
بی روی او بکعبه و بت خانه نور نیست

هرچند قدس ذات ز اشیا منزهست
در هیچ ذره نیست که حق را ظهور نیست

واعظ ز من برآ و مگو قصه منبری
بگذر ازین مقام، که جای حضور نیست

چون آفتاب حسن جهانگیر جلوه کرد
این جلوه را ببیند هرکس که کور نیست

جان را حیات داد، دل و دیده را جلا
این عشق چاره ساز کم از نفخ صور نیست

زاهد بزهد و توبه و تقوی مزینست
چون نیست نیست، نشائه او بی غرور نیست

در راه آشنایی و اسرار معرفت
جانی که غیربین بود، آن جان غیور نیست

در عاشقی گریز، که دارالامان هموست
کانجا همه هدایت حقست و زور نیست

قاسم، بهشت حضرت حق را بجان طلب
کان جلوه گاه حور و مقام قصور نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.