از دولت دیدار تو دل را غم جان نیست
جان را ز غم عشق تو پروای جهان نیست

در کوی تو گمشد پی عشاق بیک بار
آن جا که تویی از دو جهان نام و نشان نیست

زهاد، مگویید که: ما از همه بهتر
گر زانکه کم آیید کمالی به از آن نیست

صوفی، که کشد باده صافی بصبوحی
مستست ولی در صف ما درد کشان نیست

در چارسوی عقل غم سود و زیانست
در حلقه عشاق بجز امن و امان نیست

بستان حق را ز جهان، خواجه فلانی
زان پیش که آوازه برآید که: فلان نیست

گفتم: سرمن خاک رهت، گفت که: هیهات
قاسم، سر خود گیر که ما را سر آن نیست