هوش مصنوعی: این متن عرفانی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق الهی، مستی معنوی، و رازداری در مسیر عرفان می‌پردازد. شاعر از جام عرفان و بادهٔ صاف الهی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این موهبت برای همه قابل درک نیست. او همچنین به اهمیت سکر و مستی در راه عشق الهی و لزوم پنهان‌داری اسرار از نااهلان تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی اشارات به مستی و سکر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر بدون راهنمایی مناسب گمراه‌کننده باشد.

شمارهٔ ۱۸۹

پیر ما جامیست، اما در خور این جام نیست
باده صافی نوشد، اما رند درد آشام نیست

از شرابات خدا مستند ذرات دو کون
لیک هر جان در جهان در خورد این انعام نیست

پیش مستان طریقت این حکایت روشنست :
درد نوشان خاص درگاهند و این می عام نیست

باز ناز آغاز کرد آن یار و جان می پروریم
لطف دیگر آنکه: این آغاز را انجام نیست

دایما در وصل آن جان و جهان مستغرقیم
در چنین وصلی، که گفتم، حاجت پیغام نیست

آفرین بر ساقی ما باد و بر مستی او
گرچه جامی می کشد، بد مست و نافرجام نیست

قاسمی، در پیش این کوران مگو اسرار فاش
هرکجا فهمی نباشد جای استفهام نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.