هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، از درد عشق و ذکر معشوق سخن می‌گوید و تأکید دارد که عشق و ولایت معشوق، بهشت حقیقی است در مقابل دوزخِ بی‌معرفتی و جهل. همچنین، از امید به رحمت و اجابت دعا توسط معشوق صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۲۴۶

جانم از دولت درد تو دوایی دارد
دلم از صیقل ذکر تو صفایی دارد

هر کرارو بتو شدجنت جاویدان یافت
دوزخ آنجاست که رویی وریایی دارد

عشق سلطان کریمست ولی مصلحتست
بر دل خسته اگر جور و جفایی دارد

دوزخ افسردگی وظلمت جهلست مدام
جنت آنست که دل عشق وولایی دارد

دلم از ظلمت تن نیک بجان آمده است
«جل ذکرک »،ز تو امید جلایی دارد

عاشقی را که پریشان و مشوش بینی
دم انکار مزن، عشق و هوایی دارد

گر اجابت کنی،ای دوست،نیاز دل و جان
قاسم سوخته دل رو بدعایی دارد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.