گفت حق: «کل من علیها فان »
بفنا راضیم برغبت جان

مشکل «کان » ز «شان » شود روشن
مشکل «شان » ز جان الله خوان

مست شوقم ز عشق شورانگیز
چو برقصست ازو زمین و زمان

گفت طیفور: «اعظم الشانی »
که چنینست شأن سرمستان

جمله ذرات کون می گویند
داستان ترا بصد دستان

گر بود دل، عیان توان دیدن
نور حق را ز ظلمت حدثان

زاهد و روزه و نماز و بهشت
ما و معشوق و عشق جان در جان

ره بتوحید چون توانی برد؟
عین او را ندیده در اعیان

پرده بردار، تا شود فی الحال
در چنین عید قاسمی قربان