دل شوریده را تمنا تو
در سرم مایهای سودا تو

صورت کون چون معماییست
کاشف سر این معما تو

در تماشای صورت و معنی
هم تماشاگر و تماشا تو

هرچه دیدیم در جهان کم و بیش
همه «لا» بوده اند، الا تو

هرکجا در زمانه غوغاییست
همه سر فتنهای غوغا تو

هر کرا قبله ای بود بیقین
عشق را قبله و مصلا تو

حکم تو منع فتنه فرماید
پس کنی فتنها بعمدا تو

قاسمی از در تو در تو گریخت
که مفر هم تویی و ملجا تو