هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف معشوق و تأثیر عمیق او بر دل عاشق می‌پردازد. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند موهای سیاه و صورتش سخن می‌گوید و از رنج‌هایی که عاشق متحمل شده است شکایت می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند جمال الهی و حیات بخشیدن به جان‌ها دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۵۹۷

تا گرد ماه سنبل مشکین نهاده ای
بس داغها که بر دل مسکین نهاده ای

بر عارض تو زلف سمن سا چه حکمتست؟
یعنی بجنب فاتحه آمین نهاده ای

از بهر غارت دل و دین شکستگان
بر سیم تر کلاله زرین نهاده ای

کحلیست نوربخش خیال جمال تو
در پردهای چشم خدا بین نهاده ای

جانها حیات یافت ز حسن کلام تو
در زیر لب چه شیوه شیرین نهاده ای

آن جان نازنین تو بر روی دل فروز
طغرای مشک بر گل و نسرین نهاده ای

فریاد جان قاسمی از آسمان گذشت
زین جورها که پیشه و آیین نهاده ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.