هوش مصنوعی: این شعر عرفانی درباره عشق الهی و ارزش ناشناخته آن است. شاعر بیان می‌کند که درک حقیقت عشق الهی و وحدت با معشوق ازلی تنها با دل‌سپردگی کامل ممکن است و راه رسیدن به این مقصود، پیمودن راه تحقیق و تجربه شخصی است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۶۶۷

هله! ای عشق کهن سال، که هر روز نوی
بنده فرمان تو هرجا که ضعیفست و قوی

قیمت عشق ندانست دل و غافل ماند
قیمت در شب افروز نداند قروی

وصف آن یار ندانی، که ز دانش دوری
قدر جانان نشناسی، که بجان در گروی

در ره ار یک دل و یک رنگ شوی مقبولی
راه وحدت نتوان رفت بوصف بغوی

باغبانا، بجهان تخم نکو باید کاشت
هرچه کشتی، بیقین، باز همان را دروی

هرکرا لطف خدا شامل احوال شود
ره بمقصود برد زود بوصف نبوی

قاسمی،قصه جانان بصفت ناید راست
ره تحقیق میسر نشود تا نروی
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.