هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به سفر معنوی و عروج یک شخصیت مقدس (احتمالاً عارف یا شهیدی روحانی) اشاره دارد. شاعر از فراق این شخصیت ابراز اندوه می‌کند، اما تأکید می‌کند که این سفر، سفر به سوی خداوند و مجمع انوار الهی است. همچنین، متن به تأثیر معنوی این شخصیت بر دیگران و جاودانگی روح او اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳

یارب، بحق آنکه تویی عالم اسرار
کز یار سفر کرده ما کیست خبر دار؟

کان ماه مسافر بکجا بود و کجا شد؟
کان راهبر راه یقین، سالک اطوار

گفتیم باصحاب طریقت که: شفا یافت
هرکس که خورد شربتی ازطبله عطار

در ماه صفر شاه جهان را خبر آمد
کان ماه سفر کرد ازین عالم غدار

شهزاده دین بود ولی شاه یقین بود
کردند بدین وجه عزیزان همه اقرار

ای ماه مبارک، سفرت دورتر افتاد
از فرقت دیدار تو جانها همه افگار

شوق تو ترا برد بدرگاه خداوند
عشق تو ترا برد بدان مجمع انوار

آن خواجه نمردست، که آن زنده جاوید
ناگه سفری کرد ازین دار بدان دار

قاسم تز فراق تو روان کرد دمادم
سیلاب سرشک مژه از چشم گهربار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.