هوش مصنوعی: این متن به ستایش و توصیف چهار قطب و امام دین در خراسان می‌پردازد. ابتدا از شاه انصاریان به عنوان ملک امام بشر و نور چشم اعیان یاد می‌کند و سپس به توصیف فضایل و مقامات معنوی او و سه قطب دیگر (یزید بسطامی، ابوالقاسم، و سعد حق) می‌پردازد. متن بر صداقت، عرفان، و تقوای این شخصیت‌ها تأکید دارد و منکران آن‌ها را کافر و زندیق می‌خواند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و مذهبی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اصطلاحات و مفاهیم مانند «زندیق» و «کافر» نیاز به آگاهی فرهنگی و مذهبی دارد.

شمارهٔ ۱

مقتدای ملک امام بشر
شاه انصاریان دین پرور

هم خداخوان و هم خدادان بود
شاه دین،نور چشم اعیان بود

آنکه دیوان ورای کیوان داشت
جیب جان پر ز نقد عرفان داشت

آن ملک فر و آن فلک تمکین
مسند او علای علیین

عرش و کرسی دلست و سینه اوست
قاسمی بنده کمینه اوست

آنکه در صدق مثل صدیقست
منکرش کافرست و زندیقست

همچو صدیق صادقست و امین
همچو عمر عدیل و اهل یقین

همچو عثمان شعار او ز حیاست
چون علی شیرحق،امام هداست

قطب عالم،امام دین و هدا
شاه دین شیخنا و مولانا

چار قطب اند در خراسانات
منبع لطف و معدن حسنات

اولین با یزید بسطامست
در حقیقت علیم و علامست

مست حق بود آن گزیده نژاد
مست رفت از جهان کون و فساد

بعد ازان پادشاه انصاری
از ندیمان حضرت باری

پس ابوالقاسم، آسمان صفا
در همه حالتی ولی،والا

چارمین سعد حق و ملت و دین
آفتاب جهان صدق و یقین

قاسمی بر وفای ایشانست
تا ابد خاک پای ایشانست

صلوات خدا برین هر چار
قاسم از عاشقان این هر چار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.