هوش مصنوعی:
این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که به زیبایی‌های طبیعت و احساسات درونی اشاره دارد. شاعر از نگاه معشوق، آیینه‌ها، بهار و سجده‌های عارفانه سخن می‌گوید و بر اهمیت پاکی دل و رهایی از کینه تأکید می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند تسلیم، عشق و عرفان پرداخته شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۵
به دل دوزد نگاهت سینه ها را
به گل گیرد رخت آیینه ها را
بهار سینه صافی بی خزان تر
ز دل روبد غبار کینه ها را
بیا زاهد که مست سجده یابی
به پای خم شب آدینه ها را
نخستین گام سر باید نهادن
که بالا می رود این زینه ها را
اسیر دور گردم می توانم
که نامحرم کنم دیرینه ها را
به گل گیرد رخت آیینه ها را
بهار سینه صافی بی خزان تر
ز دل روبد غبار کینه ها را
بیا زاهد که مست سجده یابی
به پای خم شب آدینه ها را
نخستین گام سر باید نهادن
که بالا می رود این زینه ها را
اسیر دور گردم می توانم
که نامحرم کنم دیرینه ها را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
