ز عندلیب چه پرسی نشان خانه ما
که پی نبرده صبا هم به آشیانه ما

نهاده بر لب ما عشق مهر خاموشی
که گوش کس نکند نوبر ترانه ما

بهار رفت و نچیدیم جز گل حسرت
ز آب گریه مگر سبز گشت دانه ما

ز بهر گمشدگان دگر صبا نگذاشت
دلیل بادیه خاکستر نشانه ما

«اسیر شهرستانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir