۱۴۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۲

موجها برده دل ز باغ در آب
لاله ها شسته روی داغ در آب

چه صنمخانه ای است عالم عکس
خوش نماید گل چراغ در آب

بی سبب دل نمی کند ز سحاب
قطره دارد گهر سراغ در آب

خط مشکین و عارض گلرنگ
سایه افکنده بال زاغ در آب

در چمن باده ریخت اشک اسیر
موج گل تر کند دماغ در آب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.