هوش مصنوعی: این متن یک سرود عرفانی و مذهبی است که به ستایش حضرت علی بن ابیطالب (ع) می‌پردازد. در آن از فضایل، عظمت معنوی، و نقش ایشان در هدایت بشر سخن گفته شده است. مفاهیمی مانند وحدت، عشق الهی، دانش، و امید به شفاعت در این شعر به چشم می‌خورد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی فاخر، مناسب مخاطبانی با سطح درک بالاتر است.

شمارهٔ ۱۳۱

اگر دنیا اگر عقبا علی بن ابیطالب
اگر امروز اگر فردا علی بن ابیطالب

فروغ دیده وحدت صفای سینه کثرت
بهشت خاطر دانا علی بن ابیطالب

لوای دولت شاهان صفای جان آگاهان
سر سرها دل دلها علی بن ابیطالب

نبینی تا قیامت خواب ویرانی اگر دانی
چه معماری است در دلها علی بن ابیطالب

به گفتن موجه دریا اگر رطب اللسان گردد
نیارد بر زبان الا علی بن ابیطالب

تعجب نیست گر بی انتظار شب ز ایمایی
کند امروز را فردا علی بن ابیطالب

در آن تنگی که در خاطر نگنجد جز خدا کس را
زند جوش از زبان ما علی بن ابیطالب

به هر ظرفی شرابی کرده لطفش در خور وسعت
امید جاهل و دانا علی بن ابیطالب

در آن وحشت که از یاد خدا دل گم کند خود را
بود ورد من شیدا علی بن ابیطالب

به صد طوفان شکستن در حبابی بار بگشاید
بگوید فاش اگر دریا علی بن ابیطالب

تجمل دستگاهان خرقه پوشان دانش آرایان
دو عالم از شما از ما علی بن ابیطالب

امیدم در بهار آرزو جای ثمر خواهد
ز باغ یثرب و بطحا علی بن ابیطالب

ز لطف بی دریغش در دو عالم مطلب ما را
خدا می داند و مولا علی بن ابیطالب

اسیر از فیض مهر کام بخشش در نمی مانم
ز بر دارم دعای یا علی بن ابیطالب
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.