دلی ز دور به صد رنگ می نمایندت
چو آب گشت دلت سنگ می نمایندت

تو مست باده نیرنگ و مطربان پرکار
چه نغمه ها ز یک آهنگ می نمایندت

توکل تو بلند است و آرزو فربه
قبای فقر از آن تنگ می نمایندت

دلت چو سخت ستم شد به اشک مظلومان
حباب را گره سنگ می نمایندت؟

خبر زخویش نداری و ساقیان فریب
هزار جلوه به یکرنگ می نمایندت

چه وصله ها زده صحرا به چاک خرقه فقر
ز بخیه کاری فرسنگ می نمایندت؟

اسیر سایه خمهای باده در مستی
نشان مسند و اورنگ می نمایندت