هوش مصنوعی: شاعر در این متن به توصیف بهار و شادی‌های آن مانند شراب و کباب خوشمزه پرداخته است. او از همت دوستان و ارزش آن سخن می‌گوید و به مسائل عاطفی مانند صبر کم در دنیای دیوانگان اشاره می‌کند. همچنین، شاعر از شکست توبه و تأثیر ناله و آتش دل می‌گوید و در نهایت، از شراب شوق و دل نمک سخن به میان می‌آورد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب و مسائل مربوط به آن ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۰۰

بهار شوخی او جشن تازه فلک است
شراب خوش مزه است و کباب (خوش نمک) است

ز یمن همت احباب مطلبی داریم
که گر به هیچ نسنجد (دو) صد هزار یک است

به حال ما نزند خنده گر کسی داند
که در قلمرو دیوانه صبرکمترک است

حریف منت احباب نیستم ساقی
شکست توبه من با تو آشنا ترک است

توان زصافی دل دید حال دشمن و دوست
همین که پاک شد از کینه خاطرت محک است

ز زهر خند دلم می شود نهان در پیش؟
اگر تصورحالم کند فلک فلک است

نمی شود اثر ناله کار خود نکند
گداز آتش دل می خورد مگر خنک است

کباب از آتش دل ساختیم اسیر بیا
شراب شوق مهیا شده است دل نمک است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.