هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مضامین عشق، دوری، اضطراب، و امید به وصال سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویری مانند نقاب، زلف پیچیده، اشک، و آفتاب، حالات درونی خود را بیان می‌کند و بر نزدیکی مرگ و وصال تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مرگ و اضطراب ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۰۱

ز تاب اینکه به رویت نقاب نزدیک است
به دل چو زلف تو صد پیچ و تاب نزدیک است

سپند نسبت دوری به اشک من دارد
همین بس است که با اضطراب نزدیک است

ز چشم عشق نیفتی برای یک مژه خواب
بهوش باش که مردن به خواب نزدیک است

شراب صاف حقیقت پس از مجاز دهند
طلوع صبح چو شد آفتاب نزدیک است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.