۱۲۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰۶

ممنون خویش بودن دل قوت دل است
درخاک و خون تپیدن دل عادت دل است

بادام تلخ چاشنی عیش دیده است
درکام زهر غوطه زدن لذت دل است

نشو و نما چو خار بن از پیش دیده است
در شهره مشقت دل راحت دل است

رنگ شکسته زینت قلب سیاه نیست
بی دست و پا شدن اثر جرأت دل است

کسی اختیار خویش به دشمن نداد اسیر
هر جا رسید کار من از دولت دل است

تا روز عیش حشر پریشان صبحدم
تعبیر خواب یکشبه جمعیت دل است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.