هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه به بیان رابطه‌ی عمیق بین هستی و نیستی، دل و عشق می‌پردازد. شاعر از دل به عنوان منبع حقیقت، عشق و حسرت یاد می‌کند و تأکید دارد که همه‌چیز از دل سرچشمه می‌گیرد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیمی مانند خیال، خواب، یادبود عشق و اسرار نهفته در دل وجود دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۰۷

هستی و نیستی آیینه دیدار دل است
دو جهان یک شرر از گرمی بازار دل است

بیشتر از همه اسباب تجمل دارم
مایه حشمت من حسرت بسیار دل است

بستر راحت من گشته خیال نگهی
خواب آسایشم از دیده بیدار دل است

هر چه می گویی از آن کاسه سیه می آید
دستبردی که نباید ز فلک کار دل است

عندلیبی است خموشی که نفس پرداز است
یاد پیکان تو با غنچه گلزار دل است

هر چه از خاطر ما رفته سبق دانی ماست
صفحه ساده ما نسخه اسرار دل است

آب حیوان که به خضر اینهمه منت دارد
درد ته جرعه ای از ساغر سرشار دل است

روشن از دولت بیدار ابد چشمت اسیر
دل خریدار تو و دیده خریدار دل است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.