از اشک و آه من گل و سنبل شکفته است
از ناله ام ترانه بلبل شکفته است

سیر خزان تنگدلی کرده ایم ما
آن کس بهار کرده که گل گل شکفته است

هرکم نگاهیش ز دلم برده حیرتی
این غنچه در بهار تغافل شکفته است

نشتر خلد به دیده خصم از غبار ما
گلها ز فیض خار تحمل شکفته است

در نوبهار گریه ما بی رخش اسیر
نه غنچه خنده کرد و نه گل شکفته است