هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مضامینی مانند عشق، جستجو، بی‌قراری، و آرامش سخن می‌گوید. شاعر از مفاهیمی مانند صیاد و غزال، کعبه و طوف، هلال و ابرو استفاده کرده تا احساسات عمیق خود را بیان کند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند نور و محبت نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا، مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۳۰۴

جایی که دامگاه غزال رمیدگی است
صیاد چاره وحشت در خون تپیدگی است

احرام طوف کعبه دیدار بسته ایم
در بند زاد و راحله بودن ندیدگی است

یک دیده خواب راحت سیمابم آرزوست
بی طاقتی به مذهب ما آرمیدگی است

کی می رسد به گوشه ابروی او هلال
این دلکشی به زورکمان کشیدگی است

مشکل که در قلمرو هستی به هم رسد
آسایشی که در قدم دل دویدگی است

هرگز نخوانده است محبت شعاریم
بیگانه ای که یک لقبش نور دیدگی است

آیینه شکسته به قاصد نموده ام
یک شمه شکوه دل از آن نور دیدگی است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.