هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از عناصر طبیعت مانند سبزه، سرو، گل و شبنم برای بیان احساسات عمیق و عرفانی استفاده می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، جدایی، اشک، آتش و غربت سخن می‌گوید و با زبانی نمادین و پرابهام، حالات روحی و عرفانی خود را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، استفاده از نمادها و ابهامات شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۰۶

هر سبزه این باغ نشان خم دامی است
هر سرو و گلی نغمه سرای جم و جامی است

آمیخته با چشم ترم شور تماشا
هر قطره سرشکم نمک فتنه عامی است

وارستگی ما وگرفتاری عالم
هر وحشی رم کرده نظر کرده دامی است

شبنم به شرر حوصله داغ فروشد
در گلشن و گلخن ز تمنای تو دامی است

آتشکده سینه نظر یافته کیست
در کلبه ام از شور نفس شرب مدامی است

احوال غریبان ز فراموشی خود پرس
هر ناله که از خاطر ما رفته پیامی است

بیگانگیم سوخت ز بیداد تو فریاد
مستانه جوابی که غریبانه سلامی است

شبگرد تو کارش نه به شمع است و نه با دل
نقش قدم گرمروان ماه تمامی است

بیتابیش افکنده به آسایش جاوید
یکبار نظر کن که اسیر تو چه خامی است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.