هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و فلسفی است که به مفاهیمی مانند فرزانگی، دیوانگی، رهایی، طبیعت، عشق و رنج‌های روحی می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعی مانند آتش، باد، گل و پرندگان برای بیان احساسات عمیق خود استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی خوانش متون ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۳۲

فرزانگی در آتش غفلت سپند کیست
دیوانگی شکار و رهایی کمند کیست

خاکم به باد رفت و غبارم ز جا نخاست
معمار من طبیعت مشگل پسند کیست

رشک شبم در آتش پروانگی گداخت
تا صبح عندلیب گل غنچه خندکیست

گردم ز بوی گل به هوا دام می کشد
رعنا تذرو جلوه رعنا سمند کیست

مستان طلسم توبه شکستن به نام من
تکلیف آشنائی ساقی به پند کیست

گشتم ز برق تازی آن جستجو غبار
شب سرگذشته که سحر تیغ بند کیست

دل مشق ناله پیش رهایی کند اسیر
این غنچه سایه پرور سرو بلند کیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.