هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند بیداری روحانی، عشق الهی، و جستجوی معنا در زندگی می‌پردازد. شاعر از نمادهایی مانند پروانه، شمع، کعبه، و صبحدم استفاده می‌کند تا احساسات عمیق عرفانی و اشتیاق به وصال معشوق حقیقی را بیان کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و زبانی پیچیده است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و نمادهای به‌کاررفته ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۳۳۴

فیض بیداری مسیح بخت آلود کیست
صبحدم پروانه بزم شب مولود کیست

عنبر سارای دود مجمر روحانیان
نکهت ریحان گلزار عبیر اندود کیست

فیض امشب گر نباشد قبله دور فلک
صبح مستی در طواف کعبه مقصود کیست

مردم چشم صباح انتظار فیض عید
پرتو روحانی شمع شب مولود کیست

هر طرف رو می کنم چون کعبه محراب دل است
غیر من در طوف امشب شش جهت مسجود کیست

می کشد صبح وصال از شام هجران نازها
گرمی سود است تا محشر ندانم سود کیست

از تجلی هر طرف پروانه ای پر می زند
شمع خلوتخانه وحدت شب مولود کیست

خضر از بیداری امشب زلالی گر نخورد
زنده جاوید بودن آتش بیدود کیست

دارد از گوش شنیدن چشم دیدن تازه تر
فیض بیداری ندانم صبحدم موعود کیست

گاهی از غفلت گه از بینش دلی وا می کنم
صبح و شام اسیر از چشم خواب آلود کیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.