هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غمگین، با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گلزارها، شبنم، و بلبل، احساسات عمیق عشق و فراق را بیان می‌کند. شاعر از اشک، ویرانه‌ها، و آسمان شکسته به‌عنوان نمادهای رنج و اندوه استفاده کرده و بر تأثیر نگاه معشوق و بی‌تابی عاشق تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات عاشقانه و غمگین آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۳۳۷

گلزارها ز اشک جگرتاب چشم کیست
ویرانه ها نمونه ای از آب چشم کیست

هرگز خیالت از نظر ما نمی رود
دانسته ای که سیر رخت باب چشم کیست

شبنم چکد ز گلبن شوخ شرارها
صحرای جستجوی تو سیراب چشم کیست

هر آسمان نشان دهد از تخته پاره ای
عالم شکسته کشتی سیلاب چشم کیست

از ترکتاز شوخ نگاهان نشد غبار
تا سرزمین آینه سیراب چشم کیست

بلبل ترانه لب خاموش بیدلی است
پروانه تا نظاره بیتاب چشم کیست

امیدوار باش چو دانسته ای اسیر
بیداری دل از اثر خواب چشم کیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.