هوش مصنوعی: این شعر از شکفتن و طراوت طبیعت و عشق سخن می‌گوید. با استفاده از تصاویر زیبا مانند غنچه، آیینه، باغ، و گل‌ها، احساسات عمیق و شور عاشقانه را به تصویر می‌کشد. همچنین، از عناصری مانند بهار، شمشیر آبدار، و باده برای بیان مفاهیم عرفانی و شاعرانه استفاده شده است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، آن را مناسب برای سنین بالاتر می‌کند.

شمارهٔ ۳۹۸

از پاک بینشی دل اهل نظر شکفت
این غنچه از طراوت آب گهر شکفت

آیینه خواب بود که دل از خیال تو
یک پیرهن ز صبح دوم بیشتر شکفت

پیش از خیال جلوه او دل به خون تپید
زان پیشتر که باغ بر آرد ثمر شکفت

شمشیر آبدار شد و لعل شاهوار
در سنگ خاره گل ز چمن شوخ تر شکفت

در شیشه باده بود و در آیینه عکس تو
کی در ریاض فیض گلی بر ثمر شکفت

سیر بهار گلشن بی رنگ شوخ تر
هر ساغری که خورد به رنگ دگر شکفت

از سایه گرد سرو تو آیینه خانه طرح
باغ آن هوا گرفت که دیوار و در شکفت

سازد هوای شوق جنون غنچه مرا
چندان دلم تپید که در زیر پر شکفت

دارد هوای ابر جنون گوشه قفس
آمد بهار اسیر و گل بال و پر شکفت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.