هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از ضعف و ناتوانی خود می‌گوید و از امام علی (ع) کمک می‌خواهد. او احساس می‌کند که در میان مردم گم شده و شرمنده است. در نهایت، از خاکی که محل گذر سگان امام علی (ع) است، کمک می‌طلبد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.

شمارهٔ ۴۵۰

گردیده ام اسیر دوا یا علی مدد
ضعفم رسا فتاده رسا یا علی مدد

مشکل گشای بی سر و پایان عالمی
خوش گشته ایم بی سر و پا یا علی مدد

پیچیده ضعف چون رگ و پی در وجود من
رفتار گشته حسرت پا یا علی مدد

ای خاک جلوه گاه سگانت طبیب خیز
گردم به باد داد دوا یا علی مدد

افتاده ام چو حرف عبث در میان خلق
شرمنده ام ز شاه و گدا یا علی مدد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.