هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و تفکرات شاعر درباره عید، بهار، عقل و جنون، کینه، و روزگار می‌پردازد. شاعر از تضادهای زندگی و طبیعت انسان سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند کین، صفای دل، و درمان دردها اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مضامین مانند کین و جنون نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۴۵۴

دلی نسیم به عید بهار می بندد
که پای خود به حنای غبار می بندد

جنون که هیچ ندارد به عقل ویرانی
در خرابه ندانم چکار می بندد

یکی است دوزخ کین و حصار صافدلی
چه می گشاید از اینها چکار می بندد

علاج کین سپهر است ترک طول امل
زبان خصم به افسون مار می بندد

اسیر در سر کوی تو می گشاید دل
دری به روی غم روزگار می بندد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.