هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق شاعر درباره سرنوشت پرچالش، عشق، رنج، وطن‌پرستی و آزادی است. شاعر از دردها و رنج‌های زندگی خود می‌گوید و عشق را تنها پناهگاه خود می‌داند. همچنین، او به موضوعاتی مانند جنون، انتظار، و امیدواری اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی، عشقی و اجتماعی موجود در شعر نیاز به درک و تجربه کافی از زندگی دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۶۰۵

یک سرنوشت طالع ما بی خطر نبود
ما را سری نبود اگر درد سر نبود

بیگانه رسوم دو عالم بر آمدیم
ما را بجز خیال تو کار دگر نبود

لب خواستم به شکوه گشایم گذشت عمر
در عهد جور او سخن مختصر نبود

روزی که ما ز شعله خوی تو سوختیم
پروانه سپهر و چراغ سحر نبود

آورده ام خبر ز دیاری که از جنون
کس را دل پیام و دماغ خبر نبود

پیغامم از نرفتن قاصد به او رسید
غمنامه ام شکنجه کش نامه بر نبود

سنجیده بارها دلم آرام و اضطراب
حب وطن به شوخی ذوق سفر نبود

صیدم رهین منت دام و قفس نشد
پرواز شوق در گرو بال و پر نبود

داغم که بر نیاید از آن کینه جو اسیر
امید ما که از نگهی بیشتر نبود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.