هوش مصنوعی: این متن شعری است که بهار را با تصاویر شاعرانه و عاشقانه توصیف می‌کند. از عناصری مانند پروانه، گل، باغ و می‌خانه برای بیان احساسات شاعر نسبت به بهار استفاده شده است. شاعر از عشق، مستی و زیبایی‌های طبیعت سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که این لحظات پایدار بمانند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگانی مانند 'مستانه' و 'می‌خانه' ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۶۵۱

دیوانه خطت دل ویرانه بهار
پروانه نگاه تو مستانه بهار

دور از شکست باد خزان این طلسم راز
هر سایه گل است پریخانه بهار

برخاک می کشد سر زنجیر بوی گل
دیوانه سراسر مستانه بهار

عمرش دراز باد که ما را نهان شناخت
در سایه تو جلوه بیگانه بهار

لرزید دست بیدلی بیقرار تو
برداشت باغ گرده میخانه بهار

فارغ ز گفتگو دل حسرت شعار من
خوابش اسیر شوخی افسانه بهار
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.