هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و غنایی است که در آن شاعر از عشق، جدایی و رنج‌های عاطفی سخن می‌گوید. او از خنده گل، لب معشوق و احساسات پرشور خود یاد می‌کند و از درد فراق و اشتیاق می‌نالد. تصاویر شاعرانه مانند گل، چمن، غنچه و گلاب به کار رفته‌اند تا احساسات عمیق و زیبایی‌های طبیعی را به تصویر بکشند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عاطفی و جدایی نیاز به بلوغ فکری دارند تا به درستی درک شوند.

شمارهٔ ۷۱۴

کرده ای انتخاب خنده گل
زین سبب رفته آب خنده گل

تا تو در گلشنی نمی آرد
خنده صبح تاب خنده گل

جگر پاره پاره ای دارم
چون نخوانم کتاب خنده گل

شب به یاد لب کسی تا صبح
می کشیدم گلاب خنده گل

به غزال رمیده می ماند
چمن از انقلاب خنده گل

از خجالت به غنچه پنهان شد
لبت آمد به خواب خنده گل

دل ما راز دار لعل کسی است
صبح داند حساب خنده گل

چمن از خنده لب ببندد اسیر
تا تو دادی عذاب خنده گل
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.