هوش مصنوعی: شاعر در این متن از دردها و رنج‌های درونی خود سخن می‌گوید. او احساس سردرگمی، ضعف و ناتوانی دارد و از جوانی خود به پیری می‌رسد. او از نداشتن قدرت و اراده شکایت می‌کند و احساس می‌کند که در هر قدمش اثری از دعا و نیایش وجود دارد. شاعر همچنین از احساس شرم و ندامت خود می‌گوید و اشاره می‌کند که دیگران او را دارای ذوق ملی و مذهبی می‌دانند، در حالی که او خود را اسیر و بی‌دل می‌بیند. در نهایت، او از شکستن توبه و مجنون‌وار شدن خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و روان‌شناختی است که درک آن برای نوجوانان دشوار است. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند توبه، ندامت و درد درونی نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۴۹

ز خون دیده و لخت جگر رنگین شبی دارم
نمی دانم چه می خواهم عجایب مطلبی دارم

در ایام جوانی می کنم طی راه پیری را
ندارم قوت رفتار و سرکش مرکبی دارم

ز پا افتاده ام دستی به جایی می توانم زد
اثرها هر قدم وقف سجود یا ربی دارم

اثر محو دعای من تمنا مدعای من
به خون غلطیده راه خجالت یا ربی دارم

بساطی چیده اند از کفر و ایمان درد و داغ من
که پندارند ذوق ملتی و مذهبی دارم

اسیرم، بیدلم، خوی نزاکت بر نمی تابم
شکست توبه جامم گشته مجنون مشربی دارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.