هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از جلوه‌های طبیعت مانند سرو و قافله و مفاهیمی مانند مستی و باده برای بیان احساسات عمیق و شورانگیز استفاده می‌کند. شاعر با اشاره به مستی و بیهوشی، حالتی از شیفتگی و عشق را توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم نمادین مانند مستی و باده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به شناخت ادبیات عرفانی و شاعرانه دارد که معمولاً با افزایش سن و تجربه حاصل می‌شود.
شمارهٔ ۱۳۵
جلوه سرو روان قافله بیهوشی است
گردش چشم سیه مکتب بازیگوشی است
باده از دست تو مستی نکند داد از تو
اولین قطره این جام می بیهوشی است
گردش چشم سیه مکتب بازیگوشی است
باده از دست تو مستی نکند داد از تو
اولین قطره این جام می بیهوشی است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
