هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و جذابیت چشم‌های معشوق می‌پردازد که مانند شکارچی، دل عاشق را به دام می‌اندازد. همچنین از تصاویر طبیعت مانند غنچه‌ها و بهار برای بیان این احساس استفاده شده است.
رده سنی: 15+ مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین این شعر نیاز به درک ادبی و احساسی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان توسعه یافته‌تر است.

شمارهٔ ۱۴۵

عالم شکار فتنه چشم سیاه اوست
هر جا که می روم سر تیر نگاه اوست

سرهای غنچه بسته به فتراک نو بهار
صیاد ما که سایه گل دامگاه اوست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.