هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و فلسفی است که از عناصر طبیعت مانند گل، خاک، پرواز عندلیب و خورشید برای بیان احساسات عمیق و انتظار عاشقانه استفاده می‌کند. شاعر از تاریکی شام و نور خورشید برای مقایسه‌ی وضعیت خود با روزگار بهره می‌برد و عشق را عامل روشنایی و امید در زندگی می‌داند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۴۶

گل خانه زاد خاک ره انتظار کیست
پرواز عندلیب به بال غبار کیست

خورشید زر خریده دود چراغ من
شامم ز یمن عشق کم از روزگار نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.