هوش مصنوعی:
در این متن شاعر از غم و اندوهی می‌گوید که مانند سیماب (جیوه) از وجود انسان می‌گذرد. او اشاره می‌کند که باید از خیال‌ها و خواب‌ها گذشت و به واقعیت رسید. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که نباید از کوی معشوق گذر کرد، زیرا آنجا سرزمین چشم‌های اوست و هر قدم در آنجا مانند موجی از آب، گذر از صدها مرحله است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۶۶
در غمش از خویش چون سیماب می باید گذشت
چشم داری از خیال خواب می باید گذشت
مگذر از کویش که آنجا سرزمین چشم ماست
هر قدم صد جا چو موج از آب می باید گذشت
چشم داری از خیال خواب می باید گذشت
مگذر از کویش که آنجا سرزمین چشم ماست
هر قدم صد جا چو موج از آب می باید گذشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
