هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از گذر معشوقه‌ای زیبا و جذاب می‌گوید که با گذر خود، احساساتی مانند حیا، رشک و انفعال را در او برمی‌انگیزد. او از زیبایی و تأثیر معشوقه بر طبیعت و محیط اطراف نیز سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از احساسات و استعاره‌های به کار رفته نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۶۷

دمی که مست حیا از من آن غزال گذشت
ز رشک دیده چه گویم به دل چه حال گذشت

به گلشنی که درآید به جلوه نخل قدش
چو ابر از سر سرو، آب انفعال گذشت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.