هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و شیفتگی به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش سال‌ها در آرزوی دیدار یا پیامی از او بوده، اما در نهایت این عشق او را دیوانه کرده است. همچنین، شاعر به بی‌پروایی و فتنه‌انگیزی معشوق اشاره می‌کند که هیچ توجهی به عشق و التماس‌های او ندارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و استعاره‌های پیچیده‌تر شعر کلاسیک فارسی، درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۱۷۲
دل که عمری داشت در خاطر تمنای خطت
عاقبت دیوانه اش دیدم ز سودای خطت
فتنه شوخ است آیه تمکین نمی داند که چیست
حسن بی پروا ندارد هیچ پروای خطت
عاقبت دیوانه اش دیدم ز سودای خطت
فتنه شوخ است آیه تمکین نمی داند که چیست
حسن بی پروا ندارد هیچ پروای خطت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
