هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از زیبایی چهره معشوق و تأثیر آن بر طبیعت سخن می‌گوید و سپس از دردهای زمانه که دلش را شکسته و آرزوهایش را بی‌قرار کرده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و غم‌انگیز است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و کهن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۷۷
رخ تو نسخه خوبی زلاله زار گرفت
کلید گلشن حسن از کف بهار گرفت
شکسته است دلم را غم زمانه چنان
که آرزو نتواند در او قرار گرفت
کلید گلشن حسن از کف بهار گرفت
شکسته است دلم را غم زمانه چنان
که آرزو نتواند در او قرار گرفت
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
