هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر با استفاده از تصاویر زیبایی مانند گل و غنچه، دهان و موی میانی را توصیف می‌کند و از زیبایی‌های طبیعی برای بیان احساسات خود استفاده می‌نماید.
رده سنی:
همه سنین
این متن حاوی مضامین عاشقانه و طبیعی است و هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای برای گروه‌های سنی مختلف ندارد. بنابراین، برای همه سنین قابل درک و لذت‌بردن است.
شمارهٔ ۱۸۱
چو گل بر غنچه می خندد دهانت
زند سیلی به نسرین ارغوانت
ز باریکی حدیثی در میان بود
به یاد آمد مرا موی میانت
زند سیلی به نسرین ارغوانت
ز باریکی حدیثی در میان بود
به یاد آمد مرا موی میانت
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
