هوش مصنوعی: متن بهار و زیبایی‌های آن را توصیف می‌کند و از تضاد بین زهد و رسوایی، غم و شادی، و پنهان‌کاری و آشکارگی سخن می‌گوید. شاعر از طبیعت به عنوان نمادی از احساسات انسانی استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای درک کامل به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی بیشتری نیاز داشته باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۱۴

نوبهار آمد که رسوایی به زهد ما بخندد
غنچه صد برگ عیش از سایه صهبا بخندد

بیدل ما در گلستان وفا کی می تواند
شبنمی پنهان بگرید غنچه ای رسوا بخندد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن (رمل مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.