هوش مصنوعی:
این متن شاعرانه به مسائلی مانند تقدیر، هوش، طبیعت و زیبایی‌های آن می‌پردازد. فلک به کاردانی اهل هوش می‌خندد، تقدیر در نبرد به زره‌پوشان می‌خندد، و دریا به بادهای تند با صدها آغوش می‌خندد. همچنین، اشاره‌ای به زیبایی یاقوت و صدف دارد که ارزششان با خنده لب خاموش افزایش می‌یابد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ادبی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و更适合 برای نوجوانان و بزرگسالان با درک بالاتر از زیبایی‌های ادبی و مفاهیم انتزاعی است.
شمارهٔ ۲۱۵
فلک بر کاردانیهای اهل هوش می خندد
قضا چون در نبرد آید به جوشن پوش می خندد
به رنگ موج پرواز کناری در بغل دارم
که بحر از شرطه بادش به صد آغوش می خندد
ببین از جبهه یاقوت و سیمای صدف روشن
فزاید قیمت آن را کز لب خاموش می خندد
قضا چون در نبرد آید به جوشن پوش می خندد
به رنگ موج پرواز کناری در بغل دارم
که بحر از شرطه بادش به صد آغوش می خندد
ببین از جبهه یاقوت و سیمای صدف روشن
فزاید قیمت آن را کز لب خاموش می خندد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
