هوش مصنوعی: شاعر از درد عشق و ناتوانی در بیان احساساتش می‌گوید. او از بی‌تابی دل در برابر دیدار معشوق و سکوت ناشی از رازداری عشق سخن می‌راند، و اشاره می‌کند که معشوق گاه با گفتارش ترحم می‌آمیزد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده مانند عشق، حیرانی و ترحم است که درک آن‌ها برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۴۱

گرفتم او گذاری بر سر بیمار می آرد
کجا دل طاقت حیرانی دیدار می آرد

ز راز دل حجاب عشق می بندد زبانم را
ترحم با منش هرگاه در گفتار می آرد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.