هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس بی‌هوشی و ناتوانی در خوابیدن سخن می‌گوید. او خود را طوفان گریه می‌داند که حتی آب هم نمی‌تواند او را آرام کند. با وجود ضعف و ناتوانی جسمی، حتی توبه نیز نمی‌تواند او را از شراب و بزم دور نگه دارد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و تضادهای درونی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به شراب و بزم نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۴۵
بی هوش تر ز خوابم و خوابم نمی برد
طوفان گریه گشتم و آبم نمی برد
با آنکه غیر دیده تنک ظرفی مرا
با توبه هم به بزم شرابم نمی برد
طوفان گریه گشتم و آبم نمی برد
با آنکه غیر دیده تنک ظرفی مرا
با توبه هم به بزم شرابم نمی برد
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
