هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عشق و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید. شاعر از درد دل‌بری و جذابیت معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که هیچ پاسخی جز یادآوری معشوق ندارد. همچنین، به زیبایی‌های دنیا و تأثیر آن بر دل اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۴۴
آنکه لعلش بیشتر از نیشتر دل می برد
گر به خاطر بگذرد شیرین شکر دل می برد
غیر حرف او نمی دانم چه گویم در جواب
هرکه می پرسد ز حال من خبر دل می برد
شاهد رنگین دنیا جلوه ای دارد مپرس
می خورد خون جگر تا در نظر دل می برد
گر به خاطر بگذرد شیرین شکر دل می برد
غیر حرف او نمی دانم چه گویم در جواب
هرکه می پرسد ز حال من خبر دل می برد
شاهد رنگین دنیا جلوه ای دارد مپرس
می خورد خون جگر تا در نظر دل می برد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
