هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تأثیر نگاه معشوق بر خود سخن می‌گوید. چشمان معشوق او را به هر بزمی دعوت می‌کند و عکس رویش، آیینه را مانند شراب پر می‌کند. شاعر آرزو می‌کند که نسخه‌ای از بینایی معشوق را برای همیشه داشته باشد، اما مصلحت‌اندیشی، خاطراتش را ساده و بی‌آلایش کرده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۲۴۹
چشمت از هر گردشی بزم دگر آماده کرد
عکس رویت شیشه آیینه را پر باده کرد
نسخه بینایی ای می خواست بهر روزگار
مصلحت بینی که لوح خاطرم را ساده کرد
عکس رویت شیشه آیینه را پر باده کرد
نسخه بینایی ای می خواست بهر روزگار
مصلحت بینی که لوح خاطرم را ساده کرد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
